GR 56 - Burg-Reuland / Sankt Vith

BURG-REULAND - De burcht van Reuland behoort tot de mooiste en grootste ruinen van de Ardennen.De Franken maakten er een koningslot van. Toen hadden de koningen geen vaste residentie, maar ze zwierven op het platteland zich vestigend in hun talrijke sloten en bezittingen. Ook Karel de Grote heeft zich voor een tijdje in zijn slotte Reuland opgehouden. Een burchtgraaf, die ook gouwgraaf was, woonde voortdurend in het slot. Na de dood van Keizer Karel de Grote werd het slot en zijn omgeving eigendom van de grafen. Ze waren heer over de hele streek en alleen aan de keizer onderworpen.

Het dorp werd genoemd naar de heren van Ruland die in de 10de eeuw een versterkte vesting bouwden boven de Ulfvallei. De huidige ruïne is een flauwe afspiegeling van de destijds machtige residentie waar generaties feodale heren woonden tot de Franse Revolutie. Vanaf 1794 gebruikten de inwoners het kasteel als een gratis steengroeve. Pas in 1900 kocht de Pruisische staat het domein en begon met een eerste opknapbeurt. De laatste restauratie dateert van 1988-1992. In de mooi aangeklede bezoekersruimte kom je meer te weten over het wel en wee van deze burcht.

Bij de kerk van het dorp klimmen we even naar links en dan kiezen we nagenoeg direct opnieuw linksaf. Bij de volgende splitsing blijven we de onderste weg volgen en bij een T-kruising net voorbij woning nr. 90 beklimmen we rechts enkele trappen. Tweemaal rechtsaf in de richting van de toren en hier kiezen we links een klimmende weg die ons langs de buitenzijde van de burchtmuur bij de hoofdingang van de burcht van Burg Reuland brengt. Linksaf (je loopt dan weg van de hoofdingang van de bucht) en dan rechts afdalen tot op een T-kruising met kapelletje, ter hoogte van woning nr. 59

Opgelet! Volg niet de wit-rode tekens naar links - Dit is de GR 5 "Noordzee - Riviera" die in de richting van Vielsalm voert.

Rechtsaf de eveneens wit-rood bewegwijzerde GR 56 "Oostkantons" volgen en bij de volgende T-kruising (kapelletje) linksaf langs een sterk klimmende weg. Even voorbij het hoogste punt: rechts mooi uitzicht op de Ourvallei en het idyllisch gelegen witte kerkje van Weveler.

Verder afdalend en bij de volgende wegsplitsing links aanhoudend, langs een  licht klimmende weg bereiken we Bracht.

We blijven de hoofdweg links van het dorpscentrum volgen en een  klimmende weg brengt ons bij een wegkruising (overdekte imposante schuilhut "Thommerberg).  Rechtuit tot in het mooie dorpje

1,9 KM MASPELT

Splitsing rechts en dan links langs een afdalende weg richting Lommersweiler. Slechts even verderop andermaal splitsing links en (opgelet)  direct rechts aanhoudend langs een steil afdalende rotsweg in nagenoeg noordelijke richting. Beneden dwarsen we de asfaltweg naar Lommersweiler in het gehucht Hasselbach.

Dezelfde richting aanhouden langs een zandweg die even verder via een wad een beekje dwarst en dan langzaam naar het bos klimt. Eerste zijweg links negeren en pas in het bos een splitsing links kiezen.

Opnieuw in open weiland T-kruising rechtsaf tot aan de bosrand en weer naar links. Bij een kruisbeeld komen we op een asfaltweg (zitbank) en hier kiezen we rechtuit een smal paadje dat in een steile afdaling enkele bochten in de hogervermelde weg afsnijdt. Bij een alleenstaande woning volgen we de asfaltweg opnieuw naar rechts tot bij het kerkje van

3,1 KM NEIDINGEN

Bij de kerk gaan we rechtsaf, dwarsen we het riviertje Braunlauf,  bochten naar links en komen aan een rondpunt waar we schuinlinks dezelfde richting aanhouden. Een tweede maal het riviertje dwarsen, T-kruising rechtsaf en andermaal over een bruggetje.

We passeren enkele huizen en een Mariagrot en vlak voor de autosnelweg E42 (die hier de vallei overspant) houden we bij een splitsing links en gaan onder de imposante brug door. Even verder kiezen we vlak voor de verkeersweg Sankt-Vith - Steinebrück (N646) links een veldweg die uitloopt op een bocht in een klimmende asfaltweg vlakbij het dorpje.

1,8 KM WIESENBACH

Café, hotel, restaurant. In het hotelletje serveert men alleen drank aan hotelgasten, maar even verderop is een camping (met een aantrekkelijk open lucht zwembad). Hier kan je eten, drinken en natuurlijk ook zwemmen.

De eerste historische vermelding van de Sint-Bartholomeuskapel in Wiesenbach is 876. De kapel was een bedevaartsoord om een vruchtbare oogst af te smeken en wordt omringd door oude graven. Oeroude linden van meer dan 200j, verweerde grafkruisen en een overwoekerde ringmuur geven de site een spirituele uitstraling, nog versterkt door een kluize

naarswoning uit 1800. Een plaatselijk kunstenaar heeft er zijn intrek in genomen. In zijn huidig uitzicht dateert de kapel zelf uit de 15de eeuw. In 1982 ontdekte men bij restauratie van het koor ongeschonden muurschilderingen met bijbelse taferelen verborgen onder dikke lagen verf. Even verder kiezen we vlak voor de verkeersweg Sankt-Vith - Steinebrück (N646) links een veldweg die uitloopt op een bocht in een klimmende asfaltweg.

We dalen opnieuw af tot op de hoofdweg N646 (tegenover de woning nr. 10) en volgen deze gedurende enkele honderden meters naar links. Deze naar links volgend gaan we voorbij de oude Batholomeuskapel en we kiezen de eerste weg rechts die voorbij het kampeerterrein voert. T-kruising links en onmiddellijk schuinrechts een klimmend bospad kiezen. Bijna op het hoogste punt (aan de bosrand) bochten we naar links en volgen een brede bosweg geruimte tijd in nagenoeg noordelijke richting.

Even later dwarsen we de asfaltweg naar Schlierbach, die we schuinlinks dwarsen om onze weg door het bos verder te zetten. Aan de achterzijde van enkele woningen dient opgelet : aan einde van een tuin-omheining en net voor de weg verbreed en een steenslag-bedekking krijgt, kiest ons wandelpad vrij onverwacht schuinrechts een pad door het bos. Bij een stervormige wegkruising gaan we rechtsaf, wandelen voorbij een houten kruisbeeld en bereiken een wegkruising met de hoek van een asfaltweg.

2,7 KM FAHRFELD (Monument)

Hier werd een monument opgericht ter ere van het “168 th Engineer Combat Batallion” dat tijdens het Von Rundstedt-offensief van 17 tot 23 december 1944, Sankt Vith verdedigde tegen de oprukkende Duitse troepen.

 We volgen niet de asfaltweg, maar kiezen linksaf een brede weg door het bos. T-kruising links en even verder dwarsen we de weg Sankt-Vith – Schönberg of N.626. Rechtuit en bij de volgende splitsing links aanhouden. Bocht links en langs de asfaltweg, die enkele bochten maakt, afdalen in de vallei van de Wallerodebach, die we even verder dwarsen.

Opnieuw klimmend bereiken we het talud van een vroegere spoorlijn, gaan linksaf en dwarsen dan een rondpunt in de richting van de brandweerkazerne. Rechtuit lang de Alte Aachenerstrasse tot een rondpunt, kruising met de Malmedyerstrasse, de hoofdstraat van

3,6 KM SANKT-VITH

Dit zéér toeristische stadje is de derde grootste gemeente van de Oostkantons en met zijn 14.693 ha wel een van de meest uitgestrekte gemeenten van België. Het is van oudsher een landbouw - en handelscentrum bekend tot ver buiten de regio.

Sankt-Vith zou in 836 ontstaan zijn. In de 13de eeuw was Sankt-Vith een bloeiend marktcentrum. Omstreeks het midden van de 14de eeuw werd de stad door Johann van Valkenburg met een muur omringd. De Büchel-toren is een restant van de stadsomwalling. Die verdedigingswerken hielden echter noch de Fransen in 1553, noch de Hollanders in 1602 en 1632 tegen. De muren werden in 1689 door het leger van Lodewijk XIV gesloopt. Sankt-Vith werd onder het Frans bewind de hoofdplaats van een kanton in het departement van de Ourthe. In 1814 werd de stad bij Pruisen gevoegd, in 1920 bij België. Op Kerstdag 1944 werd de stad door de Duitse bombardementen bijna volledig van de kaart geveegd.

Einde van de etappe in St.Vith.