Het dorp Amel is het centrum van de gelijknamige gemeente en is met ca. 850 inwoners het grootste van de 18 gemeentedorpen. Amel is de oudste nederzetting van de Oostkantons en werd al in 670 in de oorkonde Childerichs II vermeld onder de benaming „Curtis Amblava“. Het woord Amel is van Keltische origine en betekent „water“.
Het kunsthistorisch belangrijk ensemble van kerk, marktkruis en Antoniushuis vormt het oudste bewaarde deel van het dorp, dat al in 670 in een oorkonde vermeld werd en de oudste nederzetting van de Oostkantons is. De kerktoren stamt uit 1541. Aan de bouwvorm van het Antoniushuisje kan men evenwel nog vandaag aflezen dat het eertijds om een gotische kapel uit de 14-15de eeuw ging. Het marktkruis uit 1722 in Amel verwees vroeger naar marktvrijheid en marktvrede.
