Zoals de kerken van Büllingen, Amel, Thommen en Neundorf staat de Manderfeldse parochiekerk mogelijk op de grondmuren van een Frankisch koninklijk hof. De recent gerenoveerde parochiekerk is een eenbeukig gebouw uit breuksteen uit het jaar 1549 met een wezenlijk oudere vooruitstekende westtoren. Het wapen van de Trierse
keurvorst Richard von Greiffenclau (buiten op de toren) wijst op een schenking.
Na talrijke verbouwings- en renovatiewerken in de loop van de eeuwen werden de neogotische hoofdaltaren die ongeveer 100 jaar oud zijn in 2011 opnieuw in hun oorspronkelijke standplaats opgebouwd.
In de zijkapel van de kerk staan nieuw gotische beelden (1903) van de vier evangelisten met hun typische attributen: Mattheus met de engel (symboliseert het menselijke), Lucas met de stier (offersymbool), Marcus met de leeuw (standvastigheid van het geloof), Johannes met adelaar (symbool voor de geestelijkheid.).
Het oksaal is met een inscriptie uit het jaar 1781 gedateerd.
Op het voormalige kerkhof achter de kerk staan 14 staties van een kruisweg op rode zandsteenzuilen op manshoogte. In het jaar 1765 werden de zuilen door de parochianen geschonken. De barokke reliëfs tonen de lijdensweg van Christus; op de achterzijde staat de naam van de schenker telkens vermeld. De voorstelling van de 14e statie in de vorm van een grafleggingsgroep die in een klein bouwwerk is ondergebracht is echter ongewoon. Dit bouwwerk wordt in de volksmond het zevenslapershuisje genoemd
