De huidige parochiekerk Sint-Stefanus werd in 1932 gebouwd volgens de plannen van de architect Henri Cunibert uit Malmedy. De combinatie van neoromaanse architectuur, christelijke symboliek en historische relikwieën verleent het gebouw een verrassende harmonie en extravagantie. De vier hoeken van de klokkentoren wijzen bijvoorbeeld precies in de vier windrichtingen en de 12 pilaren in het middenschip van de kerk verwijzen naar de 12 apostelen.
De oude parochiekerk die in verschillende bouwfasen van de 12e tot de 18e eeuw als gotisch gebouw werd opgetrokken, werd gedeeltelijk afgebroken in 1938 (toren) en 1951 (middenschip). Verschillende waardevolle stukken van het meubilair van de voormalige parochiekerk zijn bewaard gebleven. Opmerkelijk zijn onder meer een romaanse doopvont uit de 13e eeuw met vier mensenhoofden, een gotische wijwatersteen uit 1560, een communiebank van blauwsteen (18e eeuw), de grafstenen van Jacob von Reiffenberg († 1567) en Johann Reinhard von Bulich († 1593), een Madonna uit Keulen uit de 14e eeuw en een monstrans uit de 15e eeuw.