Routes door de Oostkantons - Oostkantons Ga naar inhoud
bracht-motorradfahrer-05-c-eastbelgium

Routes door de Oostkantons

Toeristische routes door de Oostkantons

Natuur, cultuur en genieten: de Oostkantons!

 logo-routen-nl-crop


Drie routes, drie thema's, één bestemming: Elke route volgt een rode draad. De ene keer werd deze draad getrokken voor natuurliefhebbers, de andere keer voor watervrienden en nog een andere keer voor fans van middeleeuwse kasteelromantiek. Als extraatje ligt er steeds weer een kerk met een boeiend architecturaal verleden en kostbare inrichting op de weg. Op een andere plaats kunt u even afwijken van de route om een bezoekje te brengen aan een eenzame kapel op een toverachtige locatie. Of u komt wegkruisen en bidzuilen tegen. De bezienswaardigheden worden telkens vermeld in de beschrijvingen van de route.


Verkeerd rijden is niet mogelijk

U moet niet veel moeite doen om een fijne tijd te beleven. Zoals gebruikelijk bij een rondrit, is het vertrekpunt ook het aankomstpunt. U kan echter elke willekeurige plaats als startpunt nemen. Zeshoekige bordjes met het logo van de route helpen bij de oriëntatie. De routenaam staat meestal in het Duits op de bordjes, aangezien dit in grote delen van de Oostkantons de dagelijkse omgangstaal is. Op de delen van de route die aan de andere zijde van de taalgrens met de Franstalige gemeenten liggen, wordt de Franse routenaam vermeld. Het logo van de routes blijft onveranderd. Maar het kan altijd eens gebeuren dat er een bordje ontbreekt. Bovendien zijn sommige bordjes aangetast door de tand des tijds en daardoor nog maar moeilijk leesbaar. Belangrijker dan de bordjes zijn daarom de routekaarten. Het verloop van elke route is minutieus uitgestippeld op een kaart, zodat verkeerd rijden nagenoeg onmogelijk is, net zoals voorbijrijden aan een bezienswaardige etappe.


Kleine omweg, grote verrassing

Niet alle bezienswaardigheden liggen direct op de route. Soms volstaat een omweg van slechts enkele honderden meters, soms moet u er enkele kilometers voor omrijden. Gedetailleerde informatie vindt u in de beschrijving van de rondrit. Maar vooraf nog één ding, laat u niet verwarren, wanneer u de brede  hoofdwegen verlaat om u op smalle wegen te begeven. Het is net op deze rustige zijwegen dat de ongerepte charme van de Oostkantons zich ontsluit. En nu vertrekken maar!

Route na route meer variatie

Tot slot nog het mooiste. Wie de drie routes aflegt, leert de Oostkantons kennen in al zijn facetten. De drie rondritten beslaan met het Eupener Land, de Hoge Venen, de Belgische Eifel en uitlopers van de Ardennen, de landschappelijke, culturele en ook culinaire hoogtepunten van de grensstreek. Terugkomen om een andere route af te leggen, loont zich dus. Of nog beter: blijf meteen wat langer om een paar dagen te genieten van de Oostkantons en de verschillende routes te verkennen. Prettige rondreis– Gute Fahrt – Bonne route!

De tourgids

 ostbelgien-touren-2016-nl

Het Toeristisch Agentschap Oost-België nodigt u, via de nieuwe cataloog “Routes door de Oostkantons”, uit voor drie rondritten, die ieder op zich een reis waard zijn. De nieuwe uitgave is gratis verkrijgbaar en geeft info over drie bewegwijzerde themaroutes door het Land van Eupen, de Hoge Venen en de Eifel-Ardennen-regio. 

Kastelen route

Drie grenzen, veel kastelen, burchten en landhuizen

De kastelenroute brengt ons bijna tot voor de poorten van Aken. Net als de Ourdalroute in het zuiden, leidt ook deze rondrit ons door een drielandenregio. Het symbool van de 79 kilometer lange route zijn drie grensstenen. Afhankelijk van het taalgebied staat de Duitse (Burgen Route) of de Franse (Route des Châteaux) benaming op de bordjes. Soms heeft men de tekst ook helemaal weggelaten en alleen het symbool gebruikt. Vier fusiegemeenten, een spectaculaire spoorbrug, kapelletjes, panoramische uitzichten over fraaie landschappen, maar vooral zo‘n twee dozijn kastelen, burchten en landhuizen liggen op de route. Ze verbindt Oost-België met Nederland en de Duitse regio Aachener Land. Monumenten voor de Eerste Wereldoorlog en een soldatenkerkhof herinneren eraan dat het er hier niet altijd vreedzaam is toegegaan. Maar die tijd is voorbij!

De kastelen vervullen al lang geen verdedigingsfunctie meer. Uit de strijdbare woontorens met alleen schietgaten, de donjons, ontwikkelden zich al in de 17e en 18e eeuw comfortabele, heldere kastelen. Tegenwoordig worden deze historische bouwwerken voor uiteenlopende bestemmingen gebruikt. Sommige zijn bewoond, andere zijn ingericht als museum of dienen als jeugdcentrum. De concentratie van vestingwerken blijft echter een culturele rijkdom die bezoekers uit de hele drielandenregio aantrekt. Vele landhuizen zijn in privéhanden en kunnen alleen van buitenaf bezichtigd worden. Maar alleen de toverachtige aanblik van de torens, erkers en grachten maakt de verplaatsing de moeite waard.


Telkens een verrassende omweg

Met name de Kastelenroute biedt veel verrassende ontdekkingen, ook iets van de route verwijderd. Een kleine omweg, een paar honderd meter, soms ook enkele kilometers en men kan alweer een architecturaal kunststuk aanschouwen. Om vervolgens weer de juiste weg te vinden om de route voort te zetten, helpt een blik op de beschrijving van de rondrit en het bijgevoegde kaartmateriaal.

Ourdal Route

 logo-ourtal-nl-crop

Diep in het zuiden klotst een rivier

De in de richting van de wijzers van de klok bewegwijzerde ca. 100 kilometer lange Ourdalroute leidt u eerst door het hart van de Belgische Eifel en vervolgens naar een onaangeroerd rivierdal diep in het zuiden van de Oostkantons. De uitgestrekte bossen langs de weg zijn, ‘s nachts het speelterrein van vossen en hazen. Meanders en bochten matigen het tempo. Ontspan u en schakel een versnelling lager.

Levendige dorpen en schilderachtige boerderijen wachten op verkenning. Een uitnodiging die we graag aannemen. Op sommige oeverplaatsen is Duitsland maar een steenworp verwijderd: aan de overzijde van de klaterende Our. Helemaal in het zuiden loopt de route enkele kilometers door het Groothertogdom Luxemburg. De overgang is even vloeiend als de Our zelf, die zich in zijn loop niet laat tegenhouden door landsgrenzen. Dat geldt ook voor de mensen in de Oost-Belgische drielandenregio.

Het leven hier wordt tegenwoordig meer gekenmerkt door contact met de buren dan door de grens, die zich nog manifesteert door bijvoorbeeld het middeleeuwse kasteel van Burg-Reuland, dat vroeger de grens afsloot. Niet toevallig heet het moderne cultuur-, conferentie- en beurscentrum van Sankt Vith, de grootste stad op de Ourdalroute, Triangel. De naam spreekt voor zich.


Nog een tip – een kortere weg is mogelijk

Het is mogelijk de route in te korten door ze tussen Setz en Sankt Vith op te splitsen in een noordelijke en een zuidelijke lus. Sankt Vith is het ideale vertrekpunt, zowel voor de hele rondrit, als voor enkel de noordelijke of zuidelijke lus.

Venen en Meren Route

Natuur in breedbeeldformaat

Met 150 kilometer kan de Venen- en merenroute erop bogen de langste van de drie routes te zijn. Maar de rondrit is zonder stress op één dag te voltooien. Het startpunt ligt in het Franstalige Malmedy. Het levendige stadje heeft zijn mooie centrum onlangs nog opgeknapt. De Hoge Venen, die onwerkelijke uitgestrektheid met haar verende turfvlakten, donkere plassen, veengronden en magere berkenbosjes, heet ten noorden van Malmedy nog „Hautes Fagnes“. Een paar kilometer verder rijdt u de taalgrens over en bevindt u zich ten zuidoosten van Eupen, de zetel van de Duitstalige Gemeenschap van België, waar de unieke biotoop „Hohes Venn“ heet.

Het speelt geen rol aan welke zijde van de taalgrens u zich bevindt, aan beide zijden rolt een tapijt van pijpenstrootjes, pitrus en purperen heide zich uit tot aan de horizon. Nergens anders in de Oostkantons laat de uitgestrektheid zich beter voelen dan op de archaïsch mooie hoogvlakte van de Hoge Venen. En dit is niet zomaar een hoogplateau: met 694 meter is het Signaal van Botrange halverwege tussen Malmedy en Eupen niet alleen het hoogste punt van de Hoge Venen, maar meteen ook de hoogste top van het heleland.

Als we hier gepasseerd zijn, steken we even de grens over, om een bezoek te brengen aan onze oostelijke buur Duitsland ter hoogte van Kalterherberg. Meer naar het zuiden nodigen stuwmeren als dat van Robertville of Bütgenbach uit tot verpozen aan het water. Wie de smaak te pakken gekregen heeft, kan na de rondrit terugkeren om er te zwemmen, te kanoën of gewoon te luilakken. Nog een paar zijsprongen, nog een paar afgelegen dorpen en we steken opnieuw de taalgrens over. Kort daarna zijn we weer in Malmedy.


Nog een tip – een kortere weg is mogelijk

Tussen Sourbrodt en Mont kunt u de route inkorten of opsplitsen in twee etappes die ongeveer even lang zijn: een noordelijke en een zuidelijke lus.